ویدئو پروژکتور سه بعدی از نوع ۳D Ready ( بخش اول )

( این مقاله شامل دو بخش میشود که در حال حاضر در حال مطالعه بخش اول آن هستید، برای مطالعه بخش دوم آن اینجا را کلیک کنید )

اگر شما نیز مانند سایر مصرف کنندگان ویدئو پروژکتور هستید، فکر می کنید که “۳D Ready” به این معناست که پروژکتور اماده ی نمایش سه بعدی در اشکال مختلف آن است. خوب این کاملاً درست نیست. در همین لحظه که این مقاله را مطالعه می کنید تعداد بسیار زیادی پروژکتورهای “۳D Ready” در بازار وجود دارند، ولی هنوز هم بحث سه بعدی یک موضوع گیج کننده است.

کدام سیگنال های منابع سه بعدی با پروژکتور سه بعدی شما کار می کنند؟ برای استفاده ی بهینه از این امکانات چه چیزهایی را باید بدانید؟ پس از اتمام این مقاله، شما خواهید دانست که یک پروژکتور ۳D Ready چیست و چگونه کار می کند.

 پروژکتور “۳D Ready” چیست؟

برای متمایز کردن پروژکتورهای سه بعدی از انواع دو بعدی آن ها، معمولا یک لوگو بر روی بدنه آن ها وجود دارد که پشتیبانی آن ها از تکنولوژی سه بعدی را نشان می دهد. ولی این لوگو دقیقا به چه معناست؟ به صورت خلاصه: یک پروژکتور سه بعدی حداقل یک فرمت ارسالی برجسته ی سه بعدی را پذیرفته و نمایش می دهد. منظور از فرمت ارسالی سیگنال سه بعدی است که از منبع شما ( یک رایانه، ستاپ باکس، کنسول بازی، بلوری پلییر) به پروژکتور ارسال می شود.

فرمت های ارسالی سه بعدی

طبق آخرین آمار هنگام نوشتن این مقاله حداقل چهار فرمت ارسالی برجسته ی سه بعدی وجود دارد که در حال حاضر به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، به نام های frame sequential ، frame packing، side-by-side و checkerboard. فرمت های ارسالی دیگری نیز وجود دارند ولی ما بر روی این چهار فرمت اصلی تمرکز خواهیم کرد.

Frame sequential: این فرمت که بعضی اوقات با نام page-flip نیز از آن یاد می شود، میتوان گفت که ساده ترین فرمت سه بعدی می باشد. یک سیگنال این فرمت تصویری با رزولوشن بالا و ۱۲۰ فریم بر ثانیه است که برای نمایش ارسال می شود. فریم ها به صورت متناوب و به ترتیب ارسال می شوند، بنابراین صفحه ی نمایش ابتدا یک فریم چشم چپ و سپس یک فریم چشم راست دریافت می کند، دوباره یک فریم چشم چپ و همین طور به ترتیب ادامه پیدا می کند. این پروسه به این دلیل ساده است که پروژکتور نیازی به رمزگشایی منابع ندارد و فقط باید قادر به دریافت سیگنالهای ۱۲۰ هرتز باشد. به همان نسبت این فرمت از آنجایی که در حال ارسال سیگنال های با رزولوشن بالا با ۶۰ فریم در ثانیه برای هر چشم است نیاز به مقدار بسیار زیادی پهنای باند دارد. این میزان دو برابر پهنای باند یک سیگنال دو بعدی است.